Deyimler, atasözlerinden farklı olarak, yerellik gösterir ve ancak insanlar tarafından yaşanmış olaylarla sınırlıdır.
Her deyim, mutlaka yaşanmıştır.
“Ayaklarına kara sular indi”
Yüreğim buz gibi oldu.”
Bunlara yaşadığım(tecrübe ettiğim) deyimlerden başlayayım.
“Ayaklarına kara sular inmek”
1996-97 yıllarında Mustafa Paşa (Seko) mahallesinde otururken.
Bir tanıdığımızın tayini Elâzığ’a çıktığından onun için ev arıyorduk.
O zamanlar internet yoktu!
Hastaneden -Cuma Pazarına, Heykelden –Doğu Kent’e kadar olan alanı sokak, sokak dolaştık.
Evi bulduk lakin evimizin yolunu şaşırdık!
Nihayet eve vardığımda; eşime ayağımın altının ağrıdığını söyledim.
Sağ olsun, baktı ve kara su birikmiş dedi, iğne ile patlattı.
“Ayağıma karasular indi.”
Çok sevdiğim birinin üzülmesine ve üzüntü sonucu ölmesine neden olan birinin ölüm haberini alınca, Göğsümde bir serinlik hissettim. Kendi kendime dedim ki, demek ki; “Yüreğim buz gibi oldu.”sözü bunun için denmiş.
Bu deyimlerden de anlaşılacağı gibi; deyimler, ya olumsuz bir davranışın sonucunda veya sonu olumsuzlukla biten davranışlardan oluşur.
Deyimler nötr özellik göstermezler.
Bu olaylar; farklı zaman, mekân ve toplumlarda aynı şekilde algılanır.
Sağlıcakla kalınız…
