Liderlik, şahıs ve kurum sarkacında gel-git oluşturur. Bunun önlemek için Müslümanlar istişare kurumunu önem vermiştir. İstişarenin etkisiz olması veya yapılmaması durumunda iki durum oluşur.
Liderlik; Kurumsallaşma veya kişiselleşme ile karşı karşıya kalır.
Liderlik Kurumsal değildir. Kurumsallaşırsa nemrutluk oluşur.
Liderlik; Kişisel değildir. Kişiselleştirilirse firavunluk oluşur.
Günümüz Türkiye’sinde siyaset yapan kişiler bu iki tehlike ile karşı karşıyadır.
CHP’de liderlik kurumsallaşmıştır. Onun içindir ki RTE, Sn. Kılıçdaroğlu’na Genel Müdür diyor.
MHP’de ise liderlik kişiselleştirilmiştir. “Başbuğ” ifadesi bu durumu açıklıyor.
AK Parti’de durum biraz çetrefillidir. Bu durumdan istifade etmek isteyen mahfillerden bazıları,
Bazı mahfiller AK Parti’de liderliğin kişiselleşmesi veya kurumsallaşması ile AK Parti’yi siyaseten diskalifiye edemeseler de etkisini minimize ederek, toplumun umudu olmasını engellemek istiyorlar.
Onun içindir ki ANAP örneğini veriyorlar, ANAP’ta Turgut Özal, liderlik aşamasının başında iken partiden ayrıldı ve partisi dağıldı.
Refah partisinde Erbakan (rh), bu tehlikeyi görerek öncelikli olarak liderliğini pekiştirdi, sonradan liderliğin otokontrolü için partide kurullar oluşturdu.
Lakin liderlik değişimi ölmeden olamayınca, Erbakan öldükten sonra refah partisinde liderlik kurumsallaşarak Saadet’leşti.
O derece kurumsallaştı ki liderin ailesi partiden diskalifiye edilerek mal varlığına el konulmaya bile çalışıldı!
RTE önderliğindeki AK Parti lider-kurum çatışması oluşmadan, sorunu çözecek bir yöntem bulmaları gerekiyor.
İran’da bu sorunu, “Velayet-i Fakih” kurumunu kurarak, siyasete metafizik anlam yükleyerek pansuman tedavisi yaptılar. Türkiye’de bu yöntem kullanılamaz!
Müslümanların yönetimsiz kalmamaları için AK Parti’nin RTE’yi, RTE’nin AK Parti’yi etkisizleştirmesi –siyasetin doğası gereği kaçınılmaz sonuç- engellenmelidir.
Bu konudaki en büyük engelimiz, hilafet olayındaki hariciler gibi, art niyetsiz, siyasi cahillerdir!
Bu siyasi cahillerin olumsuz etkisinden kurtulmak için onlara karşı yumuşak ifadeler kullanmalıyız.
Selametle… akö
