Öncelikle tüm İslam âleminin Ramazan Bayramını kutluyorum. Bayramın son günü temsilcimiz Elazığspor Şile Yıldızspor’u evinde konuk etti. 3-1’lik galibiyet taraftar için bayram şekeri oldu. Maça kalede Hakan, defansta Hakan Bozkurt, Emre, Yiğitcan, Oğuzhan, orta sahada Zeki, Teyfik, Fatih, Salih, Mesut, forvette Tugay on biri ile çıktık. Puan tablosunda 17. sırada olan Şile Yıldız ligde kalma umutlarını sürdürebilmek için bizden puan yada puanlar almak zorundaydı. Sezonun ilk yarısındaki maçta bizden 1 puan almayı başarmış olsalar da evimizde bu fırsatı rakibimize vermedik. Maçın genelinden topa hakim olan taraf bizdik. İlk yarı organize olmasa da birçok atak girişiminde bulunduk. Son vuruşlarda biraz daha becerikli olabilsek ilk yarıyı önde bitirebilirdik. İkinci yarının başında Fatih’in yerine oyuna Hakkı İsmet girdi. Elazığspor için dönüm noktası Hakkı’nın oyuna girmesi oldu. Daha önceki yazılarımda da yazmıştım sahip olduğu meziyetlerle takımın en iyi oyuncusu olduğunu düşünüyorum. Dikine oynaması uzaktan şut atabilmesi ve verdiği kilit paslarla İsmet bu övgüyü fazlasıyla hak ediyor. Oyuna girdikten sonra takım oyununa yaptığı katkının yanı sıra biri frikikten olmak üzere iki tane jeneriklik gol atarak ben bu takımda on bir oynarım yedek kalmam mesajını hocaya verdi. 1-0 öne geçtikten sonra birkaç atak verdik bu atakların birinde yandan gelen ortada golü yedik. Bu gol takım üzerinde kısa süreli panik yaratsa da takımın genç dinamosu Salih çevikliği ile penaltı alarak takımın tekrar öne geçmesini sağladı. Penaltıdan golü atan Tugay maç genelinde sergilediği performansla önümüzdeki sezonun önemli oyuncularından biri olacağının sinyallerini verdi. Uzatmalarda Hakkı’nın frikik golü ile maçı 3-1 kazanmış olduk.
3 puanı rahat almış olsak da Şile Yıldız’ın zayıf bir kadrosu olduğunu unutmamalıyız. Oynadığı futbol neden 17. sırada olduklarını açıklıyor. Geçmiş yazılarımda birçok kez yazmıştım düşme hattında ki takımlara kaybettiğimiz puanlar bizim üst lige hayallerimizi bitirebilir diye. Şile Yıldız’a 2, Yomra Spor’a 3, Edirne Spor’a 3, Eskişehir’e 2 puan kaybettik. Üstelik Yomra ve Edirne’ye kendi evimizde mağlup olduk. Toplamda kaybettiğimiz 10 puanı almış olsak şuan 49 puanla 6. sırada yer almış olacaktık. Son dakikalarda yediğimiz acemice gollerle kaybettiğimiz maçları söylemiyorum bile. Önemsiz gibi görünse de bu küçük hesaplar takımın kaderini belirliyor. Kulüp bu kadar kötü yönetilirken başarı gelmeyeceği aşikar ama ligde ki kalite seviyesi bu kadar düşükken Elazığspor gibi süper lig görmüş köklü kulübün orta sıra takımı olması üzüyor insanı.
Benim bir sitemim de taraftara yıllardır ortada başarının b si yok takım resmen sürünüyor taraftar geliyor koyun gibi maç izliyor birkaç oyuncuya bağırmalar küfürler sonra evlerine gidiyorlar. Kimse çıkıp demiyor bu takım niye bu halde bunların sorumluları hesap versin ödemeleri bir bedel varsa bedel ödesin. Bir takımın gerçek sahipleri her zaman taraftarlardır. Maalesef bizim taraftarlarımız başarısızlığa bağışıklık kazanmışlar. Her sene başı açılış; o sene bu sene Gakgoş şampiyon kapanış; bu senede boşa gitti ne olacak bu takımın hali. Bahsettiğimiz şeyler değişmezse kulübü kendi malları zannedenler gitmezlerse bu kısır döngü devam eder. Bir iki haftaya yeni stadyum açılırooo çok güzel olmuş bize stadyum yapmışlar diye ortada gezecekler. Yapanlar da biz yaptık diye böbürlenecekler. Sezon sonu bir bakacaklar elde hiç bir şey yok. Biz bu kafayla ancak ligden düşmedik diye şampiyon olmuşçasına seviniriz…
