“Kalkınma Yolunda Bir Şehir Elazığ” diye 2000 yılında bir kitap yayımlamışız. Bu kitapta, o yıllarda görüşlerine müracaat edilmesi gereken başta ilin valisi, belediye başkanı, milletvekilleri, ETSO başkanı, parti il başkanları ve akademisyenler olmak üzere 25 kişi vardı. Sorular şunlardı:
“1-Elazığ’ın ülke ekonomisindeki yeri ve Elazığ’ın ilk (5) beş önemli sorunu nedir?
2-Bu sorunların çözümü için hangi araçlar nasıl kullanılmalıdır?
3-Elazığ neden sanayileşemedi?
4-Elazığ’ın kalkınması il bazında mı ele alınmalı yoksa bölgesel mi olmalı, nasıl?
5-Elazığ’ın kalkınmasında valiliğin, belediyenin, STK’ların, yatırımcıların, merkezi hükümetin fonksiyonları neler olmalıdır?”
Alınan cevaplardaki vurgu sayıları dikkate alınarak ilin 38 önemli sorunu ile bu sorunların çözümüne ilişkin 43 de çözüm önerisi çıkarılmıştır.
Aradan tam 20 yıl geçmiş ve bu sorunlardan bir kısmı hala çözümlenememiştir. Bunlar:
1-Tarıma dayalı sanayi geliştirilememiştir.
2-Risk sermaye modeli uygulanamamıştır.
3-Elazığ “Büyük Şehir” haline gelememiştir.
4-Şarkromları yeniden işler hale getirilmedi.
5-Uluova ve Kuzova sulaması tamamlanamadı.
6-Baraj suyundan yeterince faydalanılamadı.
7-Evde çalışma ve evden çalışma sağlanamamıştır.
8-Özel bir üniversite kurulamadı.
9-Harput eski konumuna devam etmektedir.
Hakikaten “Kitaplar tohum gibidirler. Uzun yıllar bir yerde uyuya kalmış durumda olurlar, sonra da birden beklenmedik ve umut vaat etmeyen topraklarda çiçek vermeye başlarlar.”
İLİN ZAYIF YÖNLERİ:
*Şehrin metropoliten merkezlik durumunu üstlenememesi
*Yabancı sermaye noksanlığı
*Politik kararlarda isabet eksikliği
*Risk sermayesi eksikliği
*Enerji maliyeti yüksekliği
*Bürokrasi kalitesi
*Kültürel ve sosyal varlıkların değerlendirilmesi
*Yüksek faizden dolayı sermayenin rant alanlarına yönelmesi
*İl bazındaki müdürlüklerin sorun çözmede yetersiz kalmaları
*AR-GE faaliyetlerinde yetersiz olunması
*Katma değeri yüksek ürünler üretilmemesi
*Kredi maliyetlerinin yüksek olması
İLİN KUVVETLİ YÖNLERİ:
*İl ve bölge bazında gelişme isteği
*Yeni nesil yatırımcıların eğitimli olmaları
*Üretim ve pazarlamada sıkıntı yaşanmaması
*OSB’nin yatırım ve teşviklerde 6. Bölge kabul edilmesi.
*Sonuçlandırılabilirse Besi OSB, Kovancılar OSB ve Baskil OSB de 6. Bölge olması
*İşgücü maliyetleri
*OSB yeterli
*Üniversitenin TEKNOKENT uygulaması
*İŞGEM’in mevcut olması
*Rakiplere üstünlük sağlama istek ve şartları
*Beşeri sermaye
*Demiryolunun OSB’den geçip Mersin limanına kadar uzaması
*Mermercilik açısından, Türkiye’deki mermer rezervlerinin %8’inin Elazığ’da olması
*Mermercilikteki yerli makine üretiminin Elazığ’da yapılabilmesi
*İlde mermercilikle ilgili meslek yüksek okulu ve meslek lisesinin olması
*Ortadoğu pazarına yakın olması
*Balıkçılık sektörünün gelişmiş olması
*Turizm potansiyelinin varlığı
*Sağlık sektörünün gelişmiş olması
*Kargo uçaklarının iniş ve kalkışına imkân veren yeni havayolu limanının varlığı
*AB hibe programları kapsamında olmak
ÖNERİLER:
*Uluova ile 2. ve 3. kademe Kuzova bölgelerinin sulaması muhakkak yapılmalıdır.
*Organik tarım için çalışmalar hızlandırılmalıdır.
*Harput yaşanılabilir bir konuma getirilmelidir. (Özel idare tarafından Harput’a sulama amaçlı olarak barajdan su alınması hemen gerçekleştirilmelidir.)
*İlçelerle ilgili yapılacak yatırımlara devlet öncülük etmelidir. (İlçelerimizin gelişmesi için, özel projeler hemen uygulamaya alınmalıdır.)
*Göç almış ve halen almakta olan şehrin, yeni sakinlerinin “şehirlileştirilmesi” gerekir. (Hemşehri olmanın sosyolojik metotları artık bir sır değildir.)
*Baskil ve Kovancılar OSB onaylanmalıdır.
*Müşteriye ürün çeşitliliğinin sunulabilmesi
*Özel bir üniversite gereklidir. (Hem iktisadi hem de kültürel gelişme için şarttır.)
*Baraj suyundan yeterince istifade edilmelidir.
*Tarıma dayalı sanayileşme için çalışmalar hızlandırılmalıdır.
