Bazı insanlar yaptığı güzellikler ile ömür boyu hep, rahmetle anılır değerli okurlarımız… Efsane dizi olmuştu ve hep gündemi belirlemişti, Kurtlar Vadisi.
Şimdi, Kurtlar Vadisi nerden çıktı dediğinizi duyar gibiyim değerli okurlarımız.
Ama, anlatacağım o güzel ve binlerce insanı doğurtmuş ve iğne vurmuş, Merhum Ebe Seher’in ismi, Kurtlar Vadisinin bir sahnesinde geçmişti.
“Seni doğuran, ebe Seheri tanırım “demişti.
Evet…
Merhum,Ebe Seheri şöyle bir analım dedim, yeni Z kuşağında olan kardeşlerimde böyle güzel bir insanı okuyup bilsinler istedim…
Elazığ ‘ın en tanınmış ebesi olan, Merhum Ebe Seher Aydan, 1945 ile 1980 yılları arasında, Elazığ ‘da hemen hemen bütün doğumlarda bulunarak, Elazığ ‘ın ünlü ebesidir.
1913 yılında, Elazığ merkez İçme köyünde doğan Ebe Seher, 5 kardeştir. İlkokul ve Ortaokul eğitimini tamamladıktan sonra, Elazığ Askeri hastanesinde hemşire olarak göreve başladı. Askeri hastanede tanıştığı, Malatyalı Abdullah Kemalettin Aydan ile evlendi. Bir çocuğu oldu ama 9 aylıkken öldü. Daha sonra ise hiç çocuğu olmadı. Merhum Ebe Seher Aydan 2002 yılında vefat etmiştir.
Çocukluğumun geçtiği yer İcadiye mahallesinde, yaşardı, Merhum Ebe Seher hanımefendi.
Zaten ölümünden sonra, 2. Harput caddesinde, Ebe Seher Aydan ismi evinin olduğu yerde bir sokağa verildi.
Oyun oynarken öylesine kendimizden geçerdik ki; üstümüzün başımızın terden sırılsıklam olduğunu ancak evde soyunup dökünürken farkına varırdık. Yine oyun dolu bir günün gecesinde ateşlenmiş, öksürük nöbetine tutulmuştum nefes almakta zorlanıyordum. Göğsümde müthiş bir ağrıyla sabahı zor ettim. Çok sevdiğim kahvaltı sofrasına halsizlikten elimi bile sürememiştim, bir bardak ballı süt içerek yatağa geri kendimi zor attım ama öksürük nöbeti yeniden başladı.
Rahmetli babam doktora götürdü bir şurup ve iğne ile eve dönmüştük.
O zamanlar adını bilmediğim ilacın penesilin olduğu sonraları öğrendim.
İğneleri vurmak için şekermi şeker yaşlı bir Ebe Seher teyzemiz vardı mahallemizde siyah çantasında şırıngasının kutusu ve maşası vardı ve şimdilerdeki gibi bir kereliğine kullanılan iğneler yoktu.
Şırınga demişken şimdikiler, Z kuşağı bilmezler. Eski cam şırınga. Öncelikle enjektörlerimizden başlamak istiyorum.
Eskiden şimdi kullandığımız gibi kullan at plastik enjektörler birkeriliğine kullanılan iğneler yoktu.
Hemşireler sürekli bu cam şırıngaları sterilize ederlerlerdi. İğneler değiştirilse bile çoğu zaman kaynatmak sureti ile körelene dek kullanılırdı.
Ve tabiki Ebe Seher teyze gelir gelmez hemen küçük tüpü isterdi, yanında birde tası vardı çinkodan, şırıngasını ve iğneyi kaynatırken beni kafaya almaya başlardı bile.
Bende çocukluğun verdiği korkuyla, acıtacakmısın dediğimde?
Asla acımıyacak yakışıklı çocuk derdi ve yaşlanmış elleri hala aklımda parmağını bir sağa, bir sola sallayarak, saçları bembeyazdı ve nurlu bir yüzü vardı.
Sesinin tonu o kadar harikaydıki pamuk sesli hemşire derlerdi mahalle sakinleri. Ebe Seher teyzem, hareket etme olurmu, yoksa ayağınız sakat olur derdi. İlacı iğneye çektiğini hiç göstermezdi. Hadi bakalım bi bakayım neresi ağrıyormuş diyerek, iğneyi saplayacağı yeri saptarken, canım benim güzel yakışıklı bebeğim, balım, güzelim, nazlı kuşum diyerek, nazlayıp severken elini biryere bastırarak salladığını hissettiğimde, hadi kalk yavrum derdi. Yani onun güzel sözlerinden mest olmuş halde yüz üstü yatarken, iğnemi çoktan vurmuştu bile.
Merhum Ebe Seher teyzemizin köşk gibi evi ve evinin büyük bir bahçesi vardı. Meyvelerinin ve güllerin mevcut olduğu ve meşhur renkli tavuz kuşu vardı bahçesinde.
O bahçedeki meyvelerden mahallede yaşayan çocukların çoğu yemiştir.
Peki şimdi dersiniz; Merhum Ebe Seher teyzemizin evi ve bahçesi ne oldu?
Efendim evinin yerine çok katlı bina yapıldı. Bahçesinin yerinede otopark yapıldı değerli okurlarımız…
Bu gün bu harika kurtarıcılar kırsal kesimler de dahil olmak üzere tükenmiş ya da tükenmek üzeredir. Şimdilerde her köyde sıhhiyeler, hemşireler hatta harika kliniklerle dolup taşan canımızı acıtmadan tek kullanımlık iğnelerle bizleri iyileştirmek için çaba gösteren tüm doktor ve hemşirelerimize şükranlarımı arz ediyorum.
Saygılarımla…
