Sevgileri yarınlara bıraktınız
Çekingen, tutuk, saygılı.
Bütün yakınlarınız
Sizi yanlış tanıdı.
Bitmeyen işler yüzünden
(Siz böyle olsun istemezdiniz)
Bir bakış bile yeterken anlatmaya her şeyi
Kalbinizi dolduran duygular
Kalbinizde kaldı.
Siz geniş zamanlar umuyordunuz
Çirkindi dar vakitlerde bir sevgiyi söylemek.
Yılların telâşlarda bu kadar çabuk
Geçeceği aklınıza gelmezdi.
Gizli bahçenizde
Açan çiçekler vardı,
Gecelerde ve yalnız.
Vermeye az buldunuz
Yahut vaktiniz olmadı.
Merhum şairimiz, Behçet Necatigil’in,
Hayatın ne kadar kısa olduğunu anlatan şiirini yazarak başladım, yeni dönemin ilk yazısına.
Evet, her yıl olduğu gibi bu yılda üç aydan fazla yazılarıma ara verdim, huzurlu bir tatil yapmak için.
Ama kah sevdiklerimizin hastalıkları, kah yakınlarımızı kaybetmenin üzüntüsü.
Nasıl bir tatil oldu inanın anlamadım değerli okurlarımız.
Çok şükür sağlıklı bir şekilde yine karşınızdayım.
Evet…
Fırsatınız varken sevdiklerinizin kıymetini bilin, sevgileri yarınlara bırakmayın, vakit ayırın sevdiklerinize, sevenlerinize… Yoksa zaman gelir, ayırır sevdiklerinizi sevenlerinizi sizden.
Sevgi; bu hayatın en büyük en etkili mucizesi, iksiridir ve sevgi, verdikçe azalmayan aksine çoğalan, çoğaldıkça dünyayı Cennet’e çeviren canlıların mihenk taşıdır unutmayın!
Gündelik konulara kafa yorarken, hayat telaşına kapılmışken farketmiyoruz yaşamın iki nefes arasında olduğunu. Paranın, malın, mülkün sağlık olmadığı müddetçe hiçbir anlamı olmadığı gerçeğini kaçırarak günlerimizi hayat gayesinin peşinde harcıyoruz.
İnsan yaşadığı her anın kıymetini bilmeli, hakkını vermeli aldığı her nefesin. Etrafındaki insanların değerini bilmeli. Yediği, içtiği, gördüğü her şeyin yanına kâr olduğunu bilmeli.
Sevdiklerinizin kıymetini bilin. Sarılın. Sarmalayın. Düşüncelerine kıymet verin. İsteklerine kulak verin. Ama kendinizi de yok saymayın. Kendinizin en kıymetli varlık olduğunu unutmadan bunları yapın.
Hayatı sevin. Çünkü hayat ince bir iplik, iki nefes arası, kısa be canlar.
Saygılarımla…
