Bereketi, Rahmeti ve yardımlaşmayı çokça gördüğümüz aydır, Ramazan ayı.
Ne zaman güzel bir hava esse anlarım ki ya aylardan ramazan ya da ramazana varmamıza az bir zaman kalmıştır.
Rahmetli hacı annem, şöyle 5 veya 6 yaşlarında olduğumda ne zaman oruç tutacağım derdim. Annem de büyüyünce tutarsın derdi. Sahura kalkamadık mı oruç tutulamaz öyle inanırdım. Daha sonraki zamanlarda bende oruca kalktım ve orucu sabahtan, öğleye kadar ancak tuttum.
Sanırım bu böyle bir iki sene gitti. Sonra hacı annem ve hacı babam artık sende bizim gibi oruç tutacaksın demiştiler.
İlk birkaç gün zorlanıyor ve öğleye kadar uyuyup oruç tuttum.
Bir kaç kez de bozmak istedim orucumu.
Öyle iş mi olur?
Hamama giren terler dedim kendi kendime.
Daha sonra alıştım. Ve çok şükür orucun verdiği sağlığı görünce,3 aylarında Orucunu tutmuş olduk, çok şükür.
Buda bir gerçek, Asıl oruç oruçtan sonra başlar derdi büyüklerimiz anlamazdım. Sonra bende idrak eden yaşa geldim. Büyüklerin dediğinin doğruluğuna inandım. Hayat böyle bir şey işte.
Ömür yılda yalnızca bir ay her türlü nefsani şeylerden uzak kalmak demek değil.
Öyleyse ömrün her yılını o bir ay gibi mukaddes kılmalıyız.
Merhum şairimiz,
Sezai Karakoç’un dediği gibi” Yalnız, insan orucu özlemez, oruç da insanı özler.
Ramazan ayı gelince sıla-ı rahim edenler gibi, meleklerin bile önünde eğildiği insana koşar. Oruç, insana acıkır ve koşar gelir. Oruç geldi.
Ondan bize ölümsüz bir şeyler katılacak demektir. Giderken, bizden de ona ölümsüz bir şeyler katılmalı.
İşte tıpkı üstadın dediği gibi yalnızca biz ramazandan değil ramazanında bizden bir şeyler alması gerekir.
Bir kısas ile asıl meseleye gelmek niyetindeyim.
Bir gün birkaç kişi hocanın huzuruna gelir.
Hocaya ”O kadar ramazan görüp geçirdik.
Acep ramazan da bizlerin ondan memnun olduğu gibi bizden memnun mu?” Soru manidar. Hoca biraz düşündükten sonra ” Eğer memnun olmasaydı her yıl on gün erken gelmezdi.” demiş.
Gelenler aldığı cevaptan memnun bir şekilde huzurdan ayrılmış.
İşte bizde o niyetle ondan memnun kaldığımız gibi onunda bizden memnun bir şekilde ayrılmasını sağlamalıyız.
Yine de hiçbir günah, Allah’ın rahmetinden büyük değildir. Tövbe kalbi güzelleştirir. Pişman olup salih ameller işlememiz ümidiyle.
Saygılarımla…
