Bazen ilk gördüğümüz insanlar hakkında yorum yaparız. Yok böyle, yok şöyle, hiç işe yaramaz vs…
Değerli okurlarımız, bir insan hakkında yorum yapmayalım ve özellikle toplum içinde hiç yanlış cümleler kullanmayalım.
Bazen, yanlış bir cümle kullandığımız insan için, yarın birşey olduğu zaman vicdanen çok rahatsız oluruz.
Dışarıda su satan, tatlı veya simit satan ve mendil satan arkadaşları hor görmeyelim ve lütfen onlardan alış veriş yapalım değerli okurlarımız…
Şimdi konumuzla ilgili daha önce okuduğum bir hikayeyi yazarak yazımı sonlandıracağım…
Yaşlı adam, buz gibi havada sattığı mendillerden birini genç çifte uzattı.
— “Almaz mısınız evladım? Siftahım bile yok. Hadi alın.”
— “İhtiyacımız yok bey amca,” dedi genç adam.
Yaşlı adam tatlı bir sesle tekrarladı:
— “Mendile hep ihtiyaç vardır be evladım. Al bir tane, hadi al.”
O anda genç adamın yanındaki nişanlısı hapşurdu. Cebini karıştırdı ama bir mendil bulamadı. Aslında ihtiyacı vardı.
Genç adam ise ceplerinde bozuk para bulamayınca, on lira çıkarıp:
— “Neyse, kalsın bey amca,” deyip yaşlı adamı gönderdi.
Nişanlısı neden böyle yaptığını sorunca genç adam, biraz küçümser bir tavırla:
— “Bunlar böyledir, sen bilmezsin. Siftahım yok derler, para üstü vermemek için. Bir mendile fazladan para alırlar. Gözüne baktım mı anlarım, bunların ciğerini bilirim. Fırsatçı işte,” dedi.
Ancak tam o sırada çantasının içine bırakılmış bir mendil paketi gördü. Yaşlı adamın iyi niyetli olduğunu anlamıştı ama çok geç olmuştu. Adam çoktan gözden kaybolmuştu. Ne kadar arasalar da onu bulmaları imkânsızdı.
Ertesi gün, nişanlısıyla tekrar buluştular. Balık ekmek yerken, bir haber kanalı dikkatlerini çekti. Ekrandaki spikerin sesiyle ikisi de durakladı:
— “Uzun zamandır boğazından tek lokma geçmemiş olan, sokaklarda yaşayıp ekmek parasını mendil satarak kazanan yaşlı adam, dün gece bir bankta açlıktan öldü.”
Nişanlısı cebinde hâlâ duran kağıt mendili çıkardı. İkisinin de gözlerinden birkaç damla yaş süzüldü. Yaşlı adam, bir gün önce genç çiftin mendile ihtiyacı olduğunu anlamıştı. Ancak onlar, yaşlı adamın yardıma muhtaç olduğunu ve aç olduğunu fark edememişlerdi.
Kimsenin gözlerine bakarak karakterini anlayacağımızı düşünmeyelim. Yanılabiliriz. Kimsenin kalbi dışarıdan bakıldığında görünmez. Ve kalp, gözlerden anlaşılmaz.
Saygılarımla…
