Kapitalizm üzerinden ironi yapılır mı? Deneyelim…
Neler yaptı şu kapitalizm insanlara neler…
Herkesi tüketim bağımlısı yaptı…
İnsanlar kazandıklarından daha fazlasını, kredi kartları yoluyla sağlayıp, harcayarak mutlu oluyorlar.
Sekiz milyarlık dünya nüfusunun % 15’i refah içinde yaşarken, yılda 20 milyon çocuğun ölümünü gizledi, obezlerin yürüme bandının üstünde fazla yağlarını eritmek için ter döktüklerini de magazinleştirdi…
Günümüz itibariyle dünyada 600 milyon obez ve 1.4 milyar aç insan var diyor dünya sağlık örgütü…
Ortalama bir insanın günde 5.5 saat TV izlediği, kitap okumadığı, tiyatro ve sinemaya çok az gittiği bir toplum yapısı meydana getirdi…
Maalesef “serbest piyasa ekonomisi” koca bir yalan çıktı…
Bir tarafta örtünmek ve soğuktan korunmak için en ucuzundan bir giysiyi almakta zorlananlar, diğer yanda avuç içi kadar çamaşıra 80 dolar verince oldukça mutlu olan insanlar…
“Sınırsız ihtiyaçlar ve kıt kaynaklar” repliğine sığınarak şişirilmiş egolar ve iştahlı oburlar meydana getirildi…
Bir mafya liderini veya uyuşturucu baronunu “CEO” olarak takdim etme başarısı gösterdi… Topluma “prototip” olarak takdim etme becerisi önemli bir olay olarak yerini aldı… Onun öz geçmişini de “azimkar ve başarılı bir hayat hikayesi” diye takdim etme illüzyonunu esirgemedi toplumlardan…
Afrika kıtasından her sene 8.5 milyar dolar değerinde pırlanta çıkıyor ama kıtanın % 80’i açlık sorunu yaşıyor… Afrika’nın bu zenginliği ve ABD’nin altın madenleri 18. yüzyıldan itibaren Batı dünyasına sanayileşme hareketini yaşatmıştı… Dünya altın rezervinin % 90’ı Afrika’da ama milyarder sayısı damızlık cinsinden…
Dünyanın zenginlik kaynakları dünya nüfusunun % 1’ne ait…
Cumhuriyet döneminin en büyük şairlerin biri olan Necip Fazıl bu duruma nasıl da isyan etmişti ama:
“Öttür yem borusunu öttür, öttür, borazan!
Bitpazarında sattık, kalkamaz artık kazan!
Bir kişiye tam dokuz, dokuz kişiye bir pul.
Bu taksimi kurt yapmaz kuzulara şah olsa
Yaşasın, kefenimin kefili karaborsa!”
Bu dizeleri ezbere bilmeyen okur-yazar yoktur zannederim… Hatta şair kendisini gladyatörlerin önüne atarak gür bir sesle haykırmıştı:
“Durun kalabalıklar, bu cadde çıkmaz sokak”…
Dinleyen çok az oldu… Gerçi insanlar “geç fark etti taşın sert olduğunu” ama hayat devam ediyor… Yapılan bunca reklamın ardından insanların gözleri kamaşmıştı ve görmesi gerekenleri göremedi…
Herkes altına ve pırlantaya bayılıyor. İşte o pırlantaların büyük bir bölümünü, Hindistan’da 1 milyon kişi günde 1.2 dolar kazanarak üretiyor… Oysa bir kişinin ölmeden yaşayabilmesi için kabul edilen değer; günlük 4 dolardır. Nitekim Türkiye 22 Aralık 2022 günü açıkladığı asgari ücret skalasını günlük 4 dolar üzerinden hesaplamıştır. (Aylık 454 dolar olarak kayıtlara geçti.)
Sınırsız ihtiyaçları artırmak adına yapılan yayınlarla dünyada sarışın kadınların güzel olduğu repliği pompalanarak, esmerliğin hakim olduğu kıtalarda 300 milyon kadın düzenli olarak beyazlatıcı sabun kullanmaya başladı… Yaşasın tüketim ekonomisi…
Ucuz üretimin Çin’de daha avantajlı olduğu keşfedilince, koca makineler ve fabrikalar Çin’e taşındı… Üretim Çin’e kaydırıldı ama Çin’in fazla güçlendiği görülünce “endüstri 4.0 ve endüstri 5.0” teknolojilerine geçti Batı… Ama atı alan Üsküdar’ı geçmişti…
Türkiye’yi bilmiyorum ama, toplumların idol olarak gördükleri Hollywood yıldızlarının % 64’ü kokain bağımlısı diyor kayıtlar…
Siz hala kapitalizmden yana mısınız? Eğer öyle ise; Mazoşizm böyle bir şey olsa gerek…
