Şimdiden bu satırları okuyan her bir okura mutlu bayramlar!
Büyüklerimin ellerinden, küçüklerimin gözlerinden öperim…
Hatırlayın! Çocukluğumuzda sabahın ilk saatlerinde televizyonu açtığımızda Barış Manço karşılardı bizi… O zaman çocukluğumuzdan günümüze gelen rutinimiz bozulmasın. Haydi! hep birlikte dinleyelim:
“Bugün bayram, erken kalkın çocuklar.
Giyelim en güzel giysileri
Elimizde taze kır çiçekleri,
Üzmeyelim bugün annemizi…”
Akif ne diyor:
Âfâk bütün hande, cihan başka cihandır;
Bayram ne kadar hoş, ne şetâretli zamandır!
Kısakürek’in bayramı:
Ölüm ölene bayram, bayrama sevinmek var;
Oh ne güzel, bayramda tahta ata binmek var!
Ozan Arif’in duası:
Arif der ki Ya Rab Müslüman Türk’üm!
Bu düzen tartmıyor çok ağır yüküm,
Türk’ün ve İslam’ın yeniden hüküm,
Süreceği bayramlara eriştir.
Tarancı’nın özlemi:
Korkarım felekte bir gün,
Bir bayram yemeğinde.
Anam, babam gibi kardeşlerim de,
En güzel dalgınlığında ömrün,
Beni gurbette sanıp
“Keşke gelseydi bu bayram” diyecekler.
Karakoç’un isyanı:
Güneş yükselmeden kuşluk yerine
Bir adam camiden döndü evine
Oturdu sessizce yer minderine
Kızı “Bayram” dedi, yalın ayaklı
Adam “Bayram” dedi, tam ağlamaklı..
Güzel yurdumuzun dağının, taşının, kurdunun, kuşunun bayramı bayram gibi olsun…
Bayramlık bu yazıyı şeker yerine kabul buyurun…
