İsa Nebi ile ilgili mucizeleri -iki yazıda- ele aldıktan sonra şimdide çok merak edilen İsa as’ın akıbetinden söz edelim.
İsa as, Kudüs yakınlarında (Beytlahme veya Nasara’da) babasız dünyaya geldi. Dili Aramice idi. Elçilik görevi alacak yaşa gelinceye kadar, Filistin bölgesinde, suyu bulunan ve yaşamaya elverişli bir mekanda annesiyle birlikte kaldılar. (23/50) Elçilik görevini aldıktan sonra İsrailoğullarına (o günkü Romalı Yahudilere) gönderildi. Onlarla buluştuğunda şöyle dedi:
“Ben, Rabbinizden elinizin altında bulunan Tevrat’ı tasdik edici olarak ve daha önce size haram kılınmış bazı şeyleri helal kılmak için ayetlerle geldim. Allah’a karşı takvalı olun ve bana itaat edin. Allah, benim de sizin de Rabbinizdir. O halde O’na kulluk edin. Doğru yol budur.”
İsa, onların küfrünü sezince, ‘bana, Allah yolunda kim yardımcı olacak’ dedi. Havariler, “Biz Allah’ın yardımcılarıyız, Allah’a iman ettik, Müslümanlığımıza şahit ol’ dediler.
Onlar (Yahudiler) plan yaptılar; Allah da plan yaptı. Allah, en iyi plan yapandır.
Allah, ey İsa! Seni öldürecek olan benim. Seni kendime yükselteceğim. Seni, gerçeği yalanlayan nankörlerden arındıracağım. Sana tabi olanları da kıyamet gününe kadar küfredenlerden üstün tutacağım. Sonra dönüşün sadece bana olacak. Anlaşmazlığa düştüğünüz konular hakkında hükmü ben vereceğim.” (3/50-55)
İsa as’ın başlattığı bu hareket, Yahudilerin din adamları tarafından şiddetli tepkiyle karşılandı. Onu, Roma kralına şikayet ettiler. Roma yasalarına göre, dinlerine karşı çıkmak, “vatana ihanet” suçu olarak kabul edilirdi. Bu suç da ancak çarmıha (dört çivili) gerilerek ödetilirdi. İsa’yı da bu suçtan yargılayarak çarmıha çarptırdılar.
Kur’an, bu hadiseyi şöyle anlatmaktadır:
“Meryem oğlu İsa’yı öldürdük” dediler. Oysa onu ne çarmıha gerdiler ne de öldürdüler; ancak öldürdüklerini zan ettiler. Sonra bu konuda gerçek bilgi sahibi olmadıkları için şüphede kaldılar ve ayrılığa düştüler. Onlar, sadece zanlarıyla hareket ederler. Kesin olan şudur ki onu öldürmediler. Allah, onu kendine yükseltti. Yahudi ve Hristiyanlar, ölünceye kadar kendi batıl inançlarında ısrar edeceklerdir. Oysa kıyamet günü (İsa) onların aleyhine tanıklık edecektir. ” (4/157)
Yahudiler, plan kurup İsa’yı cezalandırmaya kalkışınca, Allah, -daha önce İbrahim’i ateşe atmaktan, Musa’yı boğulmaktan kurtardığı gibi- İsa’yı da Yahudilerin öldürmelerinden kurtardı. Peki, öldüremedikleri halde niçin öldürdük dediler? Cevabını Allah şöyle vermektedir:
“Ne çarmıha gerdiler ne de öldürdüler. O konuda gerçek bilgi sahibi olmadan zanlarıyla hareket ediyorlar” demektedir.
Bazı geleneksel efsanelere göre, Yahudiler, İsa’yı değil, ona benzeyen birini çarmıha gerdirerek öldürdüler; ancak bu iddia doğru kabul edilemez; zira onun yerine başkasının öldürüldüğü Kur’an tarafından onaylanmaz. Kaldı ki onun yerine başkasının öldürmek kolay değildir.
Yine bazı çağdaş yorumcuların, “onu çarmıha germediler” ayetini, ‘onu ne çarmıhta, ne de başka bir yolla öldürmediler’ şeklinde okuyarak, İsa’yı çarmıha aldıklarını, ancak çarmıhtan yaralı olarak kurtarıldığını belirtmeleri de doğru görünmemektedir; zira onu çarmıha germediklerini Kur’an açıkça belirtmektedir.
Peki, nasıl olmuştur? Devam edeceğiz inşallah…
Selam ve sağlık dileklerimle…
