Çevremizde öyle boş beleş insanlar vardır ki, lafını bilmez, hareketlerine dikkat etmez ve birçok kalbide kırmış olurlar.
Hiç kimsenin birbirinden üstün tarafı yoktur.
Yaradan, öyle güzel yaratmıştır insanları hepsi birbirinden güzeldir.
Ama bazı insanlar artık paranın verdiği güçten dolayı, kendilerinin üstün olduğunu sanırlar bu zavallı mahluklar!
Bu insan müsveddesi kişiler, yanında çalıştırdığı kişiyi hor görür ve haksızlık yapsalar bile kendilerini haklı çıkarırlar!
Birde yanında çalıştırdığı kişiyi işten çıkarır ve hak ettiği parayı kısıtlı verirler.
Ne demiş Yunus Emre;
Olsun be aldırma Yaradan yardır…
Sanmaki zalimin ettiği kârdır…
Mazlumun ahı indirir şâhı…
HER ŞEYİN BİR VAKTİ VARDIR…
Bu sözü art niyetli, zalimler iyi okusun ve kafalarına iyice yazsınlar.
Dediğim gibi hiç bir kötülük yapanın yanına kar kalmıyor!
Şimdi yazacağım hikayede küstahlık yapan boş beleş birinin yaptığı kötülük karşısında, Rabbim hemen nasıl çıkarmış olduğunu yazıp, yazımı sonlandıracağım…
Vaktiyle Cavlakiye tarikine mensub olmaya hazırlanan bir derviş berbere gidip:
– Vur usturayı Berber efendi, der.
… Berber dervişin saçlarını kazımaya başlar ve diğer tarafa usturayı vuracakken, mahallenin kabadayısı içeri girer.
Doğruca dervişin yanına gider, başının kazınmış tarafına sert bir tokat atarak:
– Kalk bakalım kabak, kalk da tıraşımızı olalım, diye bağırır.
‘Dövene elsiz, sövene dilsiz’ olan, halktan gelen her şeyin Hak’tan geldiğine inanan derviş, sabreder. Fakat kabadayının tıraş esnasında da dili durmaz, sürekli alay eder derviş ile: ‘Kabak aşağı, kabak yukarı.’
Nihayet tıraş biter, kabadayı dükkandan çıkar. Henüz birkaç metre gitmiştir ki, kontrolden çıkan bir at arabası yokuştan aşağı hızla üzerine gelerek kabadayıyı altına alıp sürükler. Arabanın oku göğsüne saplanan Kabadayı oracıkta feci şekilde can verir. Gürültüye hızla dışarı fırlayan Berber gördüğü manzara karşısında afallayarak dönüp dervişe bakar, sorar:
– Biraz fazla olmadı mı derviş efendi?
Derviş düşünceli bir şekilde cevap verir:
– Vallahi gücenmedim ona. Hakkımı da helal etmiştim. Gel gör ki, kabağın da bir sahibi var. O gücenmiş olmalı!
Saygılarımla…
